Niet alle muzikaal erfgoed is roerend: behalve het immateriële erfgoed is er ook onroerend muzikaal erfgoed.

Onroerend jazzerfgoed staat momenteel in de Verenigde Staten in het middelpunt van de belangstelling. Jazzliefhebbers organiseren zich er om de huizen waar tenorsaxofonist en componist John Coltrane (1926-1967) woonde en werkte – onder meer het huis waar hij zijn album A Love Supreme concipieerde – te vrijwaren.

Coltranes voormalige woonst in Philadelphia is momenteel in bar slechte staat. Men hoopt zo’n $50,000 bij elkaar te krijgen voor de meest dringende werkzaamheden. Vorig jaar werd een andere woning van Coltrane, in Dix Hills (New York), op een lijst van bedreigd patrimonium geplaatst. In dit laatste huis concipieerde Coltrane zijn legendarische album A Love Supreme, dat werd opgenomen op 9 december 1964 en in 1965 verscheen op het label Impulse! (referentienummer AS-77).

Jazzliefhebbers organiseren zich nu om de nodige fondsen bij elkaar te krijgen. Via alle traditionele en nieuwe media wordt de problematiek alvast onder de aandacht gebracht. De gedrukte pers besteedde ruime aandacht aan de situatie (kijk hier en hier). Elk van de huizen kreeg zijn eigen Wikipedia-entry (klik hier en hier) en is aanwezig op YouTube (klik hier en hier).

Een dergelijke gedrevenheid lijkt bij ons nog veraf. Nochtans bleef ook hier onroerend jazzerfgoed bewaard. Een treffend voorbeeld is het jazzcafé L’Archiduc in Brussel, dat ooit werd uitgebaat door dirigent Stan Brenders en wiens piano er nog steeds staat. Het is bovendien één van de weinige historische locaties die nog steeds als speelplek voor jazzmusici wordt gebruikt. Het is ongetwijfeld een uitdaging voor de toekomst om ook in Vlaanderen en Brussel aandacht te besteden aan de aanwezigheid en de waarde van dergelijk onroerend erfgoed.