Advies en begeleiding bij muzikaal-erfgoedzorg

 

Het arbeiderslied is een invloedrijk maar vaak vergeten deel van de negentiende- en twintigste-eeuwse (muziek)cultuur.

Liedblaadjes werden met duizenden verspreid onder arbeiders; de burgerij deed er vaak alles aan om deze liederen in de vergetelheid te duwen. Ze is daar (gelukkig) niet volledig in geslaagd. Dit boek verzamelt teksten én muziek van een aantal arbeidersliederen uit de periode 1848-1948. Maar dit boek is meer dan een verzameling liederen: men beschrijft de historische context waarin ze zijn verspreid, gezongen en bevochten. Het omgekeerde is zeker ook waar; de liederen beschrijven het dagelijkse leven en idealen van de arbeidersbeweging, een leven dat aan verandering toe was.

Mannen en vrouwen, Walen en Vlamingen, jongeren en ouderen hebben met hun liederen een eigen literatuur gecreëerd. Ze verhalen over de ellende van de lange arbeidsdag, over honger en kou, over materiële en morele uitbuiting. Maar tegelijkertijd getuigen de liederen ook van de strijdbaarheid van de arbeiders, van de hardnekkige wil om niet meer te buigen.

Veel arbeidersliederen zijn ondertussen vergeten. Andere zijn bewust uit het collectieve geheugen gewist wegens door de burgerij ervaren als te schunnig, te gevaarlijk of te opruiend. Maar helemaal uit te wissen was de stem van het volk blijkbaar niet. Het arbeiderslied leeft vandaag nog steeds voort in het repertoire van koren en volkszangers. Het heeft (helaas?) niets ingeboet aan relevantie en herleeft geregeld in de straten bij acties en herdenkingen.

Aansluitend bij het debat dat vandaag in de kranten gevoerd wordt door Luc Bertrand, Patrick De Maeseneire of Jan De Nul, kunnen we moeilijk de actualiteitswaarde van deze liederen ontkennen. We geven als voorproever de tekst mee van het lied Wat zoudt ge zonder het werkvolk zijn?

Gij die verwaand den werkman durft versmaden,
aan zulk een dwaas richt ik vooral mijn lied.
Die enkel zoekt
om in genot te baden,
die maar zichzelf in gans
de schepping ziet.

Hoe kunt ge zo
uw nietigheid vergeten?
Wie kookt uw dis,
wie perst uw kostbaren wijn?
Wie brengt u drank
en wie bezorgt u eten?
Wat zoudt ge
zonder werkvolk zijn?

Het boek is een initiatief van het collectief Vive La Sociale! en werd uitgegeven door EPO. Het woord vooraf door Geert van Istendael kan u hier lezen. Wie meer wil weten en naar enkele liederen wil luisteren kan een interessant interview op Radio 1 hier herbeluisteren.

Het boek is te koop in de betere boekhandel.

Strijdlawijt kan besteld worden bij het Collectief Vive la Sociale! -sabine.verlinden@scarlet.be- aan 24.95 EUR verzending inbegrepen (na e-mail en betaling op rekeningnummer BE02 5230 8013 7940 VAN Brussels Brecht Eislerkoor).

Het kan ook afgehaald worden aan de balie van de VGC (Emile Jacqmainlaan 135, 1000 Brussel) voor de promoprijs van 20 EUR (alweer na e-mail en betaling via bovenstaande gegevens).

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Het arbeiderslied is een invloedrijk maar vaak vergeten deel van de negentiende- en twintigste-eeuwse (muziek)cultuur.

Liedblaadjes werden met duizenden verspreid onder arbeiders; de burgerij deed er vaak alles aan om deze liederen in de vergetelheid te duwen. Ze is daar (gelukkig) niet volledig in geslaagd. Dit boek verzamelt teksten én muziek van een aantal arbeidersliederen uit de periode 1848-1948. Maar dit boek is meer dan een verzameling liederen: men beschrijft de historische context waarin ze zijn verspreid, gezongen en bevochten. Het omgekeerde is zeker ook waar; de liederen beschrijven het dagelijkse leven en idealen van de arbeidersbeweging, een leven dat aan verandering toe was.

Mannen en vrouwen, Walen en Vlamingen, jongeren en ouderen hebben met hun liederen een eigen literatuur gecreëerd. Ze verhalen over de ellende van de lange arbeidsdag, over honger en kou, over materiële en morele uitbuiting. Maar tegelijkertijd getuigen de liederen ook van de strijdbaarheid van de arbeiders, van de hardnekkige wil om niet meer te buigen.

Veel arbeidersliederen zijn ondertussen vergeten. Andere zijn bewust uit het collectieve geheugen gewist wegens door de burgerij ervaren als te schunnig, te gevaarlijk of te opruiend. Maar helemaal uit te wissen was de stem van het volk blijkbaar niet. Het arbeiderslied leeft vandaag nog steeds voort in het repertoire van koren en volkszangers. Het heeft (helaas?) niets ingeboet aan relevantie en herleeft geregeld in de straten bij acties en herdenkingen.

Aansluitend bij het debat dat vandaag in de kranten gevoerd wordt door Luc Bertrand, Patrick De Maeseneire of Jan De Nul, kunnen we moeilijk de actualiteitswaarde van deze liederen ontkennen. We geven als voorproever de tekst mee van het lied Wat zoudt ge zonder het werkvolk zijn?

Gij die verwaand den werkman durft versmaden,
aan zulk een dwaas richt ik vooral mijn lied.
Die enkel zoekt
om in genot te baden,
die maar zichzelf in gans
de schepping ziet.

Hoe kunt ge zo
uw nietigheid vergeten?
Wie kookt uw dis,
wie perst uw kostbaren wijn?
Wie brengt u drank
en wie bezorgt u eten?
Wat zoudt ge
zonder werkvolk zijn?

Het boek is een initiatief van het collectief Vive La Sociale! en werd uitgegeven door EPO. Het woord vooraf door Geert van Istendael kan u hier lezen. Wie meer wil weten en naar enkele liederen wil luisteren kan een interessant interview op Radio 1 hier herbeluisteren.

Het boek is te koop in de betere boekhandel.

Strijdlawijt kan besteld worden bij het Collectief Vive la Sociale! -sabine.verlinden@scarlet.be- aan 24.95 EUR verzending inbegrepen (na e-mail en betaling op rekeningnummer BE02 5230 8013 7940 VAN Brussels Brecht Eislerkoor).

Het kan ook afgehaald worden aan de balie van de VGC (Emile Jacqmainlaan 135, 1000 Brussel) voor de promoprijs van 20 EUR (alweer na e-mail en betaling via bovenstaande gegevens).

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn